Bier verbroedert, luidt de kop boven de reportage die we maakten in een kloosterbrouwerij in Den Haag. Daar is geen woord aan gelogen. Boven een verhaal met pater Thomas zou dat bovendien hoogst ongepast zijn. De prior van het klooster heeft gemerkt dat de aandacht voor het kloosterleven is gegroeid, sinds er een brouwerij in het pand is gevestigd.
En dat snappen we. Een rondgang door het klooster is razend interessant. Vanwege de rijke historie, maar ook om de mooie centrale rol die de brouwerij speelt. Brouwers Kees Verbogt en Jelger Moggree gaan echt voor kloosterlijke bieren, veelal in mooie grote flessen om ze, zoals het hoort ‘te kunnen delen met broeders en zusters.’ Het monumentale pand ondergaat een verbouwing voor de plaatsing van een splinternieuwe brouwinstallatie en vergistingstanks. Terwijl ook een voormalig Haags nachtcafé nog wordt verbouwd tot proeflokaal.
Dat zakelijk doorpakken verraste ons wel een beetje. Sowieso moeten we eerlijk bekennen dat we voor ons kloosterbezoek wel enkele vooroordelen hadden. Of dat we op zijn minst op het verkeerde been werden gezet. Een pater die de complete administratie van productstromen in de brouwerij handzaam in een mobiele app heeft vastgelegd, dat hadden we niet voorzien.
Een even zo verrassende ontmoeting hadden we tijdens onze stadsrondgang door Maastricht. Biergids Tim Skelton tipte ons als eens over Café Frape. ‘Laat je niet foppen door de eerste indruk’. Hij had gelijk. De bruine kroeg van Peter Houben, een klassieke kastelein, deed in niets vermoeden dat we een goudmijn aan mooie bieren hadden aangeboord. Dat Peter van knetterbittere IPA’s houdt en het liefst al z’n bieren op blik heeft… Evenmin verwacht. Fantastisch om het mis te hebben. Even geen hippe craft, maar ouderwets vakmanschap en gezelligheid. Al ontdekten we ook allerlei andere verrassend mooie bieren in de meest bourgondische stad van Nederland.
Wolvega zal die kwalificatie misschien niet snel stelen, maar dit Friese dorp past wel onder het kopje ‘aangename verrassingen’ van deze editie. De credits gaan naar Guido Niehaus, die eerst het dorpscafé omturnde tot een fraai biercafé, om middenin coronatijd een bierspeciaalzaak annex slijterij te openen. De rode draad door zijn levensverhaal zijn z’n biervrienden. Een weekend België met de vriendengroep maakte van hem een speciaalbier liefhebber en jaren later biedt een vriend uit diezelfde groep hem de perfecte winkelruimte te huur aan.
Actrice Anniek Pheifer spreekt graag met vrienden af in Bierlokaal De Uiver in Haarlem, vertelt ze in ‘Een biertje met…’. Of die ook zoveel met bier hebben? “Misschien heb ik ze daar wel op uitgezocht,” bekent ze. Bier verbindt dus. Dat bier verrast en verbroedert, is al genoemd. Maar minstens zo sterk; bier blijft verwonderen. Mooi toch?
Tik ‘m aan!